هنگامی که دل می اندیشد

چرا می گویند عشق کور است در حالی که وجود روح گواهی می دهد این عقل است که نمی بیند!
پرسشهایی است که هر کس باید از خود بپرسد. در هر مرحله از زندگی. اگر توان شنیدن پاسخ را نداری می توانی به خود بگویی که من وجدان ندارم!
پس من از خود می پرسم: راز عشق حقیقی چیست؟ و صدایی آرام جواب می دهد: هنگامی و که پندار و گفتار و کردار عاشق یکی باشد!
و باز می پرسم: کی عشق حقیقی برای همیشه ماندگار می شود؟ پس از لحظه ای سکوت، صدایی سهمگین جواب می دهد: هنگامی که دل بیندیشد.
اگر تو زندگی ام را لمس کردی و سپس پر کشیدی! اگر عشق ما جز هوسی زود گذر نبود! اگر این یک مسئله طبیعی است که ما زمانی با هم باشیم و زمانی از هم جدا شویم! پس،چرا؟ چرا من همواره نامت را همچو واژه ای سحر آمیز بر لب می رانم. چرا وقتی اسمت را زمزمه می کنم تمام بدنم می لرزد؟ چرا در حالی که سالیان درازی است که یکدیگر را ندیده ایم، من هنوز می توانم بدانم که در دلت چه میگذرد؟ 
چرا ؟